صدای تـ و خوبــ  استــ 

صدای تـ و سبزینهـ  ی آن گیاه عجیبــ ـی استــ

که در انتهای صمیمیتـــ  حزن می روید.

در ابعاد این عصر خاموش

من از طعمــ تصنیفــ در متن ادراک یک کوچـه  تنهاترمــ

بیا تا برایتــ بگویم چه اندازه تنهــ ـایی مــ ن بزرگ استــ ...

کســ ـی نیستــــ

بیا زندگــ ــی را بدزدیمــ ، آن وقتــ 

میان دو دیدار تقسیمــ  کنیمــ ...

بیا آبــ  شو مثل یکــ  واژه در سطر خاموشی امــ